مڑکے آئی بہار

مڑکے آئی بہار

مڑ آئی سکیاں باغیچیاں ‘چ بہار سہیلیؤ
مینوں مل گیا سچا پیار سہیلیؤ

ہسے خوشبو اج جیٹھ دیاں لوآں وچّ
ہاسیاں دی ونگاں چھنکن میرے ہتھ وچّ
ہن کر دتا دکھاں دا سنسکار سہیلیؤ

بہگنت ڈونگھے لگے زخم بھر گئے
پیڑاں دے جلاد میتھوں کنارہ کر گئے
سجاکے مانگ سندھور کیتا ہار شنگار سہیلیؤ

تر پئے پتھر جہڑے سدا رہے ڈبدے
ملائم بنے کنڈے جہڑے سدا رہے چبھدے
مٹی لدے فلیں برسات لیائی نکھار سہیلیؤ

دور چلے گئے نھیری رات دے طوفان
رشماں نے مٹا دتے دردیلے کالے نشان
بھلّ گئی قاتل بے وفائی دی مار سہیلیؤ

جی وچّ جیونن دی سدھر ہری ہوئی
جیوتّ ہو اٹھی ہر امید مری ہوئی
تٹّ دکھ پیا، پچھے رہے منجھدھار سہیلیؤ