ملاپ دا سدا

ملاپ دا سدا


تکاں میں تیریاں اکھاں وچّ
مینوں اپنا ہی چہرہ دسے۔
تیرے بولاں نوں کنیں سنکے
کوئی ہور جیہا پربھاو لگے۔

گل گوٹھا دیکے جہڑی محبت
نوں مارن دا اعلان کیتا
اوہ انمویا پیار جھاتیاں مارے
غصے دی تیوڑی پچھے جا لکے۔

دور جاندا اشارہ کردی انگلی
تندی نہیں کمبدی اے
میرے گھر اگیوں لنگھدے جدوں
دھون میری باری ولّ مڑے۔

دوستاں دے راہیں مل چکے
سارے الامبھے جو تسیں گھلے
پیار دیاں چٹھیاں دی تھبی
تیرے صندوق وچّ ہن تکّ سمبھے۔

مینوں بھلاؤن دی کوشش کرونگے
لکھیا سی آخری چٹھی وچّ
پھر وی ریتا وچّ بن سوچے
تہاڈا نہوں میرا ناں اکرے۔

ویری قہقے تسیں مینوں سدیا
پرانے رشتے نوں توڑن لئی
پھر کاہتوں اکھاں ہنجھو بھریاں
آواز توں تھتھلاہٹ نہ ہٹے۔

خود نوں دھوکھا دے کے تسیں
خوشی اپنی اتے میری کھوہی
ادھڑیاں ہوئیاں جو لیراں نوں
سیونن مارکے کر دیو اکٹھے۔

لاہ دیو نقاب ناراضگی دی
دوبارہ دوستی دیاں لیہاں تے
مڑ نچیئے اکٹھے بھنگڑے وچّ
جگّ نوں پیار دا پتہ چلے۔